نکتهٔ جالبی گفتی! آیا ممکنه جایزهدهندهها روی این موضوع فکر کرده باشند؟ از بنیاد نخبگان که انتظاری ندارم، ولی آیا مثلاً بانکها موقع طراحی جایزه برای حسابهای قرضالحسنه چنین محاسبهای میکنن؟
ولی منظور من از توصیف چنان جایزهٔ پیوستهای، عملاً این بود که جایزههای متعارف که تو دربارهشون حرف میزنی علیالاصول چیز بهدردبخوری نیستند. آیا مدیر یک کارخونه که شب و روز به فکر افزایش سود کارخونه است، به خاطر جایزهای که دیگران بهش بدهند این کار رو میکنه؟ نهخیر، بلکه اون عمیقاً درک میکنه که هر چهقدر بیشتر و مفیدتر کار کنه، طبق قانون بازار سودش هم بیشتر میشه. حرف من اینه که چرا نباید در کار علمی و فرهنگی هم چنین فرایندی وجود داشته باشه؟